Η επιστημονική κοινότητα τα αρκετά τελευταία χρόνια,έχουν την πεποίθηση ότι τα χρώματα δημιουργούν πολύ μεγαλύτερη επιρροή στη διάθεση, στα συναισθήματα και στην ανθρώπινη συμπεριφορά, από αυτή που πίστευαν παλιότερα. Ας δούμε λοιπόν, πώς μερικά παραδοσιακά χρώματα αντανακλούν αντίστοιχες συμπεριφορές στα μικρά παιδιά.

Αρχικά, το αγαπημένο για τα κοριτσάκια ροζ, ενώ προκαλεί χαλαρωτική διάθεση, έχει βρεθεί πως με την πάροδο του χρόνου μπορεί να γίνει ενοχλητικό και ευθύνεται για δημιουργία άγχους, Αρκετά συχνά έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο, ενώ στην αρχή να το αγαπούν, το απορρίπτουν σαν χρώμα στο μέλλον.

Από την άλλη πλευρά, το πορτοκαλί έχει έναν ιδιαίτερο κοινωνικό χαρακτήρα, φιλικό και φιλόξενο, γιατί εμπνέει τη διαπροσωπική επικοινωνία και κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν άνετα.

Σε σχέση με το παραδοσιακό χρώμα για τα μικρά αγόρια,το μπλε, προκαλεί ηρεμία σε όλο το φάσμα της ιδιοσυγκρασίας. Η χρήση του χρώματος σε χώρους και σε αντικείμενα γαληνεύει τα μωρά και δεν είναι τυχαίο ότι τα βοηθάει να κοιμηθούν. Άλλωστε ταυτίζεται με το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας που μας γαληνεύει.

Τέλος,το πράσινο χρώμα είναι συνδεδεμένο με τη φύση και επομένως, ισοδυναμεί με την ηρεμία. Με άλλα λόγια δημιουργεί μια κατευναστική επίδραση σε σώμα και μυαλό. Έρευνες έχουν αποδείξει πως το πράσινο χρώμα ενισχύει την ικανότητα συγκέντρωσης, κυρίως στην ανάγνωση.

Συμπερασματικά καταλήγουμε ότι, αν τα χρώματα μπορούν να βοηθήσουν στην πνευματική ανάπτυξη και στη δημιουργία θετικών συναισθημάτων, τότε μπορούμε να υιοθετήσουμε τη χρήση συγκεκριμένων για αντικείμενα ή ή διακόσμηση!