Εάν επιθυμείτε να αναγνωρίσετε την αλήθεια στους μύθους που κυκλοφορούν σχετικά με τη στάση των κοριτσιών και των αγοριών απέναντι στους γονείς τους, θα μάθετε ότι :

 1.  Επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι οι μαμάδες είναι πιο τρυφερές με τα θηλυκά μωρά.  Το γεγονός αυτό είναι αληθές αλλά δεν γίνεται σκόπιμα, ενώ η συμπεριφορά αυτή παρατηρείται και από τον ευρύτερο οικογενειακό κύκλο. 

2.  Τα μικρά κορίτσια και αγόρια αναγνωρίζουν σε πιο φύλο ανήκουν, στην ηλικία των τριών. Τα αγόρια συνειδητοποιούν ότι είναι σαν τον πατέρα τους και τα κορίτσια αντίστοιχα σαν την μητέρα τους. Η παραπάνω εκδοχή είναι αληθής καθώς και το αρσενικό και το θηλυκό παρατηρούν την καθημερινότητα των γονέων. Να σημειώσουμε ότι ο ρόλος της  μητέρας συνδέεται με αυτόν της  στοργικότητας  επειδή περνάει χρόνο με τα παιδιά ενώ του  άντρα με την υπευθυνότητα.

3. Κατά τη διάρκεια ανάπτυξης του παιδιού  η γυναικεία  & η ανδρική παρουσία είναι ιδιαίτερα σημαντική. Στην πραγματικότητα όμως τόσο το αρσενικό όσο και το θηλυκό έχουν ανάγκη την αντρική παρουσία.  Άλλωστε για τα κορίτσια, ο πατέρας είναι πρότυπο ”πρώτου άνδρα στη ζωή τους”. Παράλληλα, για τα αγόρια, ο πατέρας  είναι το ισχυρό άτομο. Συνεπώς κατανοούμε πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του ανδρικού προτύπου και καθοριστικός για τα δύο φύλα. 

4.  Η ομαδικότητα και η κοινωνικοποίηση, αποτελεί άραγε προνόμιο του αρσενικού φύλου; Tα αγόρια έχουν τη συνήθεια να οργανώνονται σε ομάδες φίλων. Από την άλλη, τα κορίτσια αισθάνονται καλύτερα όταν η παρέα αποτελείται από δύο έως τρεις άτομα. Παρόλα αυτά και οι δυο εκδοχές προσφέρουν όφελος εξωστρέφειας. Μέσα από το ομαδικό παιχνίδι, μαθαίνουν διαφορετικές συμπεριφορές και συμπληρώνουν τις ικανότητες τους.