Η συστηματική ενασχόληση του πατέρα με το παιδί κατά τη διάρκεια των σχολικών ετών, είναι ένας σημαντικός παράγοντας.  Το γεγονός αυτό, έχει σημασία καθώς σε ένα βαθμό καθορίζει την αυτοεκτίμηση και την εμπιστοσύνη του ατόμου. Επίσης, προετοιμάζει το παιδί στο πώς να ανταποκρίνεται σε καινούργιες προκλήσεις.

Στην πραγματικότητα, ο ρόλος του πατέρα τείνει να βάζει περισσότερες προκλήσεις σε ένα παιδί. Μ’ αυτόν τον τρόπο ενθαρρύνεται να βάζει στόχους με βάση τα κίνητρα που του δίνονται. Ο σκοπός είναι, να δοκιμάσει νέες εμπειρίες και να ανεξαρτητοποιηθεί. Άλλωστε, η ενθάρρυνση βοηθάει στην ανεξαρτησία των παιδιών, αναγνωρίζοντας τις νέες τους δεξιότητες, και αναλαμβάνοντας τις ευθύνες των πράξεών τους.

Κατά τη διάρκεια της σχολικής ηλικίας, όσο πιο ενεργό ενδιαφέρον δείχνει ο πατέρας στην εκπαίδευση του παιδιού, τόσο πιο πολύ αναπτύσσεται το ίδιο πνευματικά. Παράλληλα, όσο περισσότερο ασχολείται ο πατέρας με τα θέματα του σχολείου, τόσο πιο καλές σχολικές επιδόσεις έχει το παιδί.

Τέλος, η ανάμειξη του πατέρα είναι εξίσου σημαντική και σε δραστηριότητες εκτός των σχολικών. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι οι μπαμπάδες που ενθάρρυναν τον αθλητισμό και τη σωματική δραστηριότητα στα παιδιά τους, τα ενίσχυσαν στο να έχουν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο τόσο στα μαθήματα όσο και στον μετέπειτα επαγγελματικό βίο.