Αρκετά συχνά, τα παιδιά είναι πολύ φυσιολογικό να συγκρούονται. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και είναι φυσιολογικό και στους ενήλικες. Συγκεκριμένα, η σύγκρουση είναι μια διαδικασία κατά την οποία το παιδί προσπαθεί να δείξει την αντίθεσή του σε ένα γεγονός που δεν του αρέσει.  Ως γεγονός, είναι επιθυμητό διότι δείχνει ότι διεκδικεί τις επιλογές του. 

Κατά γενική ομολογία, ήδη από τη νηπιακή ηλικία, έρευνες αποδεικνύουν ότι όσο καλύτερα συναλλάσσεται ένα παιδί με συνομήλικούς του, τόσο καλύτερες θα είναι οι σχέσεις του αργότερα στη ζωή. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν εμφανίζονται σημάδια σύγκρουσης στην καθημερινή του ζωή σε συγκεκριμένες περιστάσεις.

Ο ρόλος των γονέων, σε αυτή τη πραγματικότητα πρέπει να είναι βοηθητικός. Αυτό σημαίνει ότι καλό ήταν αν το βοηθούμε να ρυθμίζει θετικά θετικά την αντίδρασή του. Επίσης, θα πρέπει να κατανοούμε σε βάθος τη συμπεριφορά του για να μπορούμε να το προσεγγίσουμε.

Ο καλύτερος τρόπος κατανόησης του προβλήματος είναι να να γίνουμε σωστοί ακροατές του παιδιού μας. Σε περίπτωση που διακόπτουμε αυτό που θέλει να μας εκφράσει και αμφισβητούμε αυτά που λέει, θα έχουμε τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Παράλληλα, προσπαθούμε να εντοπίσουμε την αιτία που οδήγησε στην εκδήλωση της αντίδρασης.

Ο βασικός σκοπός σε αυτό το σημείο είναι να αντιληφθεί και το ίδιο το παιδί ποια ήταν τα πραγματικά αίτια που πυροδότησαν τη συμπεριφορά του. Τέλος, όταν η σύγκρουση είναι μεταξύ του παιδιού και κάποιου άλλου, όπως τα αδέρφια του, τότε θα μεσολαβήσουμε με τον ίδιο τρόπο όπως πιο πάνω για να λυθεί το πρόβλημα.