Το ιδιωτικό σήμερα παρουσιάζεται πάντα σε αντίθεση με το δημόσιο, το κοινό. Η λέξη προέρχεται από το «ίδιον» που σημαίνει «είδος» και εκφράζει τα μοναδικά χαρακτηριστικά του υποκειμένου που τον καθιστούν διαφορετικό και ξεχωριστό από τους άλλους. Η ανάπτυξη της ιδιωτικότητας σήμερα εννοεί την ανάπτυξη της μοναδικότητας και διαφορετικότητας του υποκειμένου, σε αντίθεση  με το δημόσιο χώρο ο οποίος τις περισσότερες φορές μόνο την ιδιωτικότητα δεν προωθεί, αντίθετα την καταπιέζει.

Στο χώρο εκτός οικογένειας το υποκείμενο είναι αναγκασμένο να υποκύψει σε αναγκαιότητες που του επιβάλει η εκπαίδευση, η εργασία και ο εν γένει δημόσιος χώρος, πράγμα που δεν του επιτρέπει να εκφράσει τον εαυτό του και είναι αναγκασμένο να προσποιείται. Δηλαδή να προβάλλει έναν εαυτό που δεν είναι αυθεντικός. Η ιδιωτικότητα λοιπόν χρειάζεται ένα πρακτικό αλλά και συναισθηματικό χωροχρόνο προφυλαγμένο από το «έξω», από το δημόσιο χώρο της κοινωνίας για να μπορεί να αναπτυχθεί και να επιβιώσει.

Η διαμόρφωσή της οικογένειας σε χωρόχρονο ανάπτυξης της ιδιωτικότητας χρειάστηκε πολλά χρόνια για να φθάσει μέχρι το σήμερα. Τους δύο τελευταίους αιώνες άρχισε να παίζει αυτό το ρόλο.  Έγινε η «φωλιά»  μέσα στην οποία αναπτύσσεται η προσωπικότητα, ή ταυτότητα του και η οικειότητα του κάθε μέλους της.

Επομένως, η οικογένεια, έγινε χώρος και χρόνος προστασία της οικειότητας του νέου υποκειμένου. Συμβάλει στην ιδιωτικότητα του παρέχοντας την προστασία της ελευθερίας και της αυτονομίας του. Αποτελεί ένα πλαίσιο εκδήλωσης της αυθεντικότητας του σε αντίθεση με το δημόσιο χώρο. Μέσα σε αυτή μπορεί να μιλήσει  για τα συναισθήματά του, να εκθέσει τον εαυτό του με ειλικρίνεια στο βαθμό που αισθάνεται τα άλλα μέλη της σαν συμμάχους τους και όχι εναντίον του, όπως μπορεί να αισθανθεί στο δημόσιο χώρο

Για να παίξει το ρόλο προστασίας του υποκειμένου και της ιδιωτικότητας του, η οικογένεια χρειάζεται να προασπίζεται την ελευθερία της επικοινωνίας και της εμπιστοσύνης μέσα στο δικό της χώρο. Δηλαδή όσο δημοκρατική είναι και όσο επιτρέπει την εκδήλωση της αυθεντικότητας μέσα στους κόλπους της, τόσο περισσότερο βοηθά την ικανότητα να σταθεί το κάθε μέλος της έξω, στο δημόσιο χώρο και διάλογο.

Συνεπώς με την εξασφάλιση του ιδιωτικού χώρου της οικογένειας σαν τον τόπο που πραγματώνεται η ιδιωτικότητά του υποκειμένου, τονίζεται η διαφορετικότητα του. Επίσης, τονίζεται και το δικαίωμα να εκφράζεται σε θέματα που άπτονται της ύπαρξής του. Με αυτόν τον τρόπο, το υποκείμενο μαθαίνει συγχρόνως να υπερασπίζεται το δικαίωμά του και στον δημόσιο χώρο.